Presentation by Pavlos Voskopoulos
at the First AEKA Congress in Athens

May 24th - 25th, 2003

Click here to read this page in English

Αγαπητοί � φίλοι,

Ευχαριστούμε κατ� αρχήν την ΑΕΚΑ� για την πρόσκλησή και τη τιμή που μας κάνατε� να συμμετάσχουμε � τοποθετηθούμε στις εργασίες του 1^ου� της� Συνεδρίου.

Αν δεν� κάνω λάθος είναι ίσως η πρώτη φορά μετά το 1949 που ένα μέλος της μακεδονικής μειονότητας προσκαλείται να εκφράσει τις θέσεις του στις εργασίες του Συνεδρίου ενός πολιτικού φορέα στην Ελλάδα όπως είναι η ΑΕΚΑ.

Προφανώς θα περιμένετε να ακούσετε για την μακεδονική μειονότητα στην� Ελλάδα. Επιτρέψτε μου όμως στην αρχή της τοποθέτησής μου να εκφράσω τη δική μας αντίληψη για τα πολιτικά πράγματα στην χώρα μας.

Εμείς στο Ουράνιο Τόξο πιστεύουμε πως στην Ελλάδα του σήμερα υπάρχουν σε επίπεδο πολιτικής και κοινωνίας δύο πόλοι, δύο ιδεολογικά ρεύματα με τις αντίστοιχες πρακτικές.

Το πρώτο το οποίο είναι πλειοψηφικό χαρακτηρίζεται από αντιευρωπαϊσμό και γενικότερα αντιδυτικισμό, είναι εσωστρεφές, εθνικιστικό, εκφράζοντας έντονο αντιτουρκισμό, συντηρητικό και διαχέεται� σχεδόν στο σύνολο των πολιτικών δυνάμεων στη χώρα μας. Οι κύριοι εκφραστές του έχοντας την γενικότερη αποδοχή ή τουλάχιστον την ανοχή του πολιτικού κόσμου και της κοινωνίας φάνηκαν πολύ καθαρά στο σχετικό πρόσφατο παρελθόν και κατά τη διάρκεια του πολέμου στη πρώην Γιουγκοσλαβία όταν ανέμιζαν ενάντια στην Ευρώπη και υπέρ του Μιλόσεβιτς πλάι � πλάι� οι σημαίες� της ακροδεξιάς Χρυσής Αυγής μαζί με τις κόκκινες του ΚΚΕ� υπό τη σκέπη του δικέφαλου Βυζαντινού αετού της εκκλησίας.

Το άλλο ρεύμα έχει σαφή ευρωπαϊκό προσανατολισμό, είναι εξωστρεφές, αντιεθνικιστικό, δημοκρατικό αλλά είναι σήμερα μειοψηφικό και εκφράζεται από μικρούς πολιτικούς φορείς ή και μεμονωμένα άτομα σε διάφορους πολιτικούς� χώρους� προσπαθώντας να αντιπαρατεθεί στο πρώτο.

Εμείς πιστεύουμε πως η ΑΕΚΑ ανήκει στο δεύτερο� και τη θεωρούμε� ιδεολογικό σύμμαχο στο ίδιο στρατόπεδο� δημοκρατίας μαζί μας.

Ανέφερα τα παραπάνω γιατί σε αυτό το πλαίσιο και κάτω από αυτό το πρίσμα αντιμετωπίζουμε το ζήτημα των δικαιωμάτων των μειονοτήτων στην Ελλάδα έχοντας ως βασική αρχή πως τα μειονοτικά θέματα πρέπει να απασχολούν και να αντιμετωπίζονται θετικά από το σύνολο της κοινωνίας, γιατί αυτά και γενικότερα η στάση απέναντι στη διαφορετικότητα αποτελούν� ζητήματα καίρια για την ανάπτυξη της πολιτικής δημοκρατίας στη χώρα μας και δεν είναι απλώς ένα ζήτημα σεβασμού των μειονοτικών δικαιωμάτων.

Σε ότι αφορά τη μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα υπήρξε και αυτή θύμα� του ελληνικού εθνικού μύθου ή καλύτερα των συνεπειών του σε ότι αφορά την εφαρμογή της πολιτικής εθνικής ομογενοποίησης του πληθυσμού της χώρας μας. Από την ίδρυση του το ελληνικό κράτος θεωρώντας ότι οι πολίτες του� πρέπει να είναι απόγονοι του Περικλή και του Σωκράτη με το πλούσιο πολιτισμό και άρα εκλεκτό ή περιούσιο έθνος προχώρησε σε πολιτικές� διακρίσεων και αφομοίωσης για ότι �ξέφευγε� από τη κυρίαρχη ιδεολογία.

Εμείς πιστεύουμε πως η ελληνική κοινωνία θα πρέπει να απελευθερωθεί από τα δεσμά του εθνικού της μύθου. Δεν είμαστε, επιτρέψτε μου τον πρώτο πληθυντικό σε αυτό το σημείο μιας και εμείς οι μειονοτικοί είμαστε κατά κάποιον τρόπο παιδιά του ίδιου συστήματος , ούτε ανώτερος ούτε κατώτερος λαός από� οποιοδήποτε λαό ή χώρα και μέσα από μια τέτοια αντίληψη ας συμβάλουμε όλοι μας πλειονοτικοί και μειονοτικοί� στην εμβάθυνση της δημοκρατίας στη χώρα μας και στον εκσυγχρονισμό της κοινωνίας γενικότερα.

Το τελευταίο διάστημα βλέπουμε μέσα από τα ΜΜΕ τις εικόνες των Κυπρίων προσφύγων στη διαχωριστική γραμμή της Κύπρου, τη συγκίνηση τους και τη καρτερική τους υπομονή ώστε να καταφέρουν να περάσουν απέναντι και να� ξαναδούν το σπίτι τους μετά από τριάντα ολόκληρα χρόνια. Πράγματι πολύ συγκινητικές και ανθρώπινες οι στιγμές αποτέλεσμα της απόφασης των Τουρκοκυπρίων και του Ντεκτάς να ανοίξει τα σύνορα. Πόσοι από εσάς άραγε γνωρίζουν ότι οι Μακεδόνες πολιτικοί πρόσφυγες του εμφυλίου μέχρι σήμερα εξακολουθούν να μην έχουν το δικαίωμα επαναπατρισμού στις πατρογονικές τους εστίες πολύ δε από αυτούς δεν έχουν ούτε το δικαίωμα επίσκεψης γιατί βρίσκονται στις λίστες ανεπιθύμητών του Υπουργείου των Εξωτερικών

Σε ότι αφορά τη συμπεριφορά� μιας μειονότητας εμείς ως Ουράνιο Τόξο έχουμε επανειλημμένα διακηρύξει πως θα πρέπει να είναι τέτοια που μέσα από τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων της θα πρέπει παράλληλα να καθησυχάζει� το πλειοψηφικό πληθυσμό ότι δεν αποβλέπει στην αλλαγή των συνόρων� μέσα από την διεκδίκηση ή την άσκηση των δικαιωμάτων της, ιδιαίτερα δε σε ότι αφορά τα Βαλκάνια. Είναι πρόσφατα τα γεγονότα στη περιοχή μας και� μπορούμε να διδαχθούμε πολλά.

Σαν παράδειγμα τέτοιας συμπεριφοράς σας αναφέρω τη θέση μας για την εισαγωγή της Μακεδονικής γλώσσας στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Συγκεκριμένα, δεν επιθυμούμε ξεχωριστά σχολεία για την εκμάθηση της μακεδονικής γιατί αυτό διαχωρίζει, αλλά την εισαγωγή της στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα στις περιοχές όπου εκείνη ομιλείται.

Επίσης σε ότι αφορά τη συμπεριφορά μιας μειονότητας σε σχέση με τα γειτονικά κράτη επιτρέψτε μου να αναφερθώ στο παράδειγμα ενός φίλου� ο οποίος βρίσκεται στο ίδιο ιδεολογικό μετερίζι και έχει διατυπώσει τη θεωρία του προφυλακτικού. Το προφυλακτικό λοιπόν είναι βέβαια πολύ χρήσιμο, κάνει θαυμάσια τη δουλεία του για την οποία προορίζεται μετά όμως πετιέται και είναι άχρηστο. Έτσι κάπως καταλήγει και μία μειονότητα αν γίνει θύμα σε διακρατικούς ανταγωνισμούς και αντιπαραθέσεις ειδικά� αν ενδώσει και� γίνει πολιτικό αντικείμενο � παιχνίδι� εξυπηρετώντας τα συμφέροντα της μιας ή της άλλης πλευράς.

Τελειώνοντας της τοποθέτηση μου θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για ακόμη μια φορά για την πρόσκληση και να επαναλάβω τη πεποίθηση μου ότι τα μειονοτικά πρέπει να τα κουβεντιάζουμε και να τα λύνουμε μαζί μειονοτικοί και πλειονοτικοί, όλοι οι δημοκράτες πολίτες, συμβάλλοντας έτσι� στον εκδημοκρατισμό της χώρα μας, για μια καλύτερη κοινωνία για ένα καλύτερο ελπιδοφόρο αύριο.

Σας ευχαριστώ.

Αθήνα 24 Μάιου 2003