EFA-Rainbow :: News 2000

Thursday - 21 November, 2024

The Rainbow Party

Β» Introduction
Β» New Manifesto
Β» Old Manifesto
Β» Principles
Β» Founding Principles
Β» Organisation

Π΅Π»ΠµΠ΄ΠµΡ‚Πµ Π½Γ¨ Π½Π°:

AΞΊΞΏΞ»ΞΏΟ…ΞΈΞ®ΟƒΟ„Ξµ ΞΌΞ±Ο‚ ΟƒΟ„ΞΏ:

Follow us on:

Ξ•FA-Rainbow supports the right of the Catalan people to decide on their future and joins the EFA campaign "Catalonia decides"

Catalonia decides

MAKEDONSKI.ORG

INTERNET RADIO

A selection of Macedonian blogs in Greece

Abecedar
Aegean Macedonian Culture
Antimakedonismos
Mladini-Makedonci

Anti-macedonian policy during the elections for the European Parliament against Rainbow by the Greek state and the Greek mass media

A scandal by the Parliamentary committee

Greek TV stations sabotage EFA-Raibow

Ultra-nationalists want "borders with Serbia"!

"Hellenic Post" sabbotages EFA-Rainbow Campaign

Typical example of censorship of Rainbow

Attack of the Greek Neo-nazi party

A Greek - Macedonian dictionary by Vasko Karatza printed with the support of EFA - Rainbow
Greek Macedonian

D. Lithoxoou

lithoksou.net/home.html
"Extracts of Letters"

Ξ¤ΞΉ ΞΞ»ΞµΞ³Ξµ ΞΊΞ¬Ο€ΞΏΟ„Ξµ Ο„ΞΏ ΞΞΞ• Ξ³ΞΉΞ± Ο„ΞΏΟ…Ο‚ ΞΞ±ΞΊΞµΞ΄ΟΞ½ΞµΟ‚

Denying Ethnic Identity:
The Macedonians of Greece, by Human Rights Watch

Linguistics and politics II:
Macedonian Language

Greece's stance towards
its Macedonian minority
and the neighbouring
Republic of Macedonia.

Lawed Arguments
and Omitted Truths

R. Nikovski: Memorandum to the European Parliament
Facts behind the Greek politics towards Macedonia
English Macedonian

"Proposed disciplinary measures to stamp out the Macedonian minority in Greece by the National Security Service"

Center Maurits Coppieters

Greek Antiβ€“Nationalistic Movement

Macedonian Forum for politics and history

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ

Είναι γνωστό πως το ελληνικό κράτος αρνείται μεταπολεμικά την ύπαρξη ιδιαίτερης μακεδονικής γλώσσας, όπως και την ύπαρξη μακεδονικού έθνους.

Αναφέρω χαρακτηριστικά δύο αποσπάσματα των γλωσσολόγων Νικ. Ανδριώτη (1906-1976) και Γ. Μπαμπινιώτη. Ο πρώτος, στο βιβλίο του «Το ομόσπονδό κράτος των Σκοπιών και η γλώσσα του», έγραφε το 1960, πως σύμφωνα με τις αρχές της γλωσσικής επιστήμης δεν μπορεί να ονομαστεί γλώσσα αυτοτελής» το «σλαβικο ιδίωμα» (σελ. 12 ). Ο δε Μπαμπινιώτης επαναλαμβάνει πρόσφατα (1992) στο συλλογικό έργο «Η γλώσσα της Μακεδονίας», πως έχουμε να κάνουμε με την ανάδειξη ενός «βουλγαροσερβικού ιδιώματος σε γλώσσα», η οποία «για πολιτικούς λόγους ονομάστηκε αυθαίρετα μακεδονική» (σελ 260). Ο ίδιος μάλιστα πρόσθετε ότι «ως μακεδονική γλώσσα χαρακτηρίζεται παραπλανητικά η Νεοσλαβική, η νεοκοπη εκσερβισμένη Βουλγαρική που κατασκευάστηκε στα γλωσσικά εργαστήρια των Σκοπίων» (σελ XVIII).

Αυτές τις απόψεις διέδωσε μαζικά η εθνικιστική ελληνική προπαγάνδα τα τελευταία μέσω του τύπου και των FM.

Αντιγράφω από το ένθετο αφιέρωμα της «Καθημερινής» στη Μακεδονία (19/1/1992) : «Μακεδονική γλώσσα, ως αυτοτελής σλαβική γλώσσα, ήταν άγνωστη, ήταν άγνωστη ως το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η γλώσσα που μιλούσαν οι σλαβόφωνοι κάτοικοι της Μακεδονίας ήταν γνωστή ως ιδιωματική μορφή της βουλγαρικής» (σελ. 19).

Τα ίδια υποστηρίζει και η ιστορικός Νυσταζοπούλου – Πελεκίδου, σε ένθετο αφιέρωμα της «Απογευματινής» στη Μακεδονιά (20/11/1994), όταν γράφει για διάλεκτο της Βουλγαρικής γλώσσας» που επιβλήθηκε μεταπολεμικά στην ομόσπονδη δημοκρατία «εκ των άνω, από κρατική βούληση και πολιτική σκοπιμότητα» αφού προηγουμένως «αποκαθάρθηκε» (σελ. 66).

Ο σύγχρονος αναγνώστης που θα θελήσει να ανατρέψει στις επίσημες δημοσιευμένες κρατικές πηγές και ειδικότερα στις απογραφές πληθυσμού του ελληνικού κράτους, θα βρει τα εξής:

Στις απογραφές 1961,1971,1981,1991 δεν υπάρχουν στοιχεία για τη μητρική γλώσσα του πληθυσμού. Αυτό βέβαια δεν είναι τυχαίο, αλλά πολιτική επιλογή του ελληνικού πολιτικού κατεστημένου, που θέλει να εμφανίζει χωρίς στοιχεία, μια Ελλάδα που μιλάει μόνο ελληνικά.

Πηγαίνοντας παλαιότερα, θα συναντήσει ανάμεσα στις άλλες μητρικές γλώσσες, τη «σλαβική», στις απογραφές1951 και 1940 και τη «μακεδονοσλαβική» στην απογραφή του 1928.

Φτάνει λοιπόν στην απογραφή του 1920, την πρώτη κανονική μετά την ενσωμάτωση των νέων επαρχιών στο ελληνικό κράτος, μια και η προηγούμενη απαρίθμηση πληθυσμού του 1913 απ τον ελληνικό στρατό, παρουσιάζει μόνο τον πραγματικό πληθυσμό (κατά φύλο).

Η απογραφή λοιπόν της 19ης Δεκεμβρίου περιείχε στο ερωτηματολόγιο του ατομικού απογραφικού δελτίου και μια ερώτηση για την μητρική γλώσσα : «Ποία είναι η μητρική σου γλώσσα, δηλαδή ποια είναι η γλώσσα την οποία ομιλείς εις την οικίαν σου. Εάν μητρική γλώσσα σου δεν είναι η Ελληνική, γνωρίζεις και την Ελληνική; Ναι ή όχι». (βλ. Μ. Χουλιαράκη, «Γεωγραφική, διοικητική και πληθυσμιακή εξέλιξις της Ελλάδος», τομ. Γ΄, 1976 σ. 363).

Τα αποτελέσματα της απογραφής του 1920, δημοσιεύθηκαν από την Στατιστική Υπηρεσία σταδιακά τα επόμενα χρόνια, με εξαιρέσεις λεπτομέρειες για όλες τις διακρίσεις (μέχρι και τον αριθμό των κωφάλαλων κατά φύλο και ηλικία), με εξαίρεση τη διάκριση κατά μητρική γλώσσα.

Έχω υποστηρίξει σε άλλα κείμενα μου στο παρελθόν, πως η Στατιστική Υπηρεσία σε όλες τις απογραφές μείωνε τον αριθμό των μη ελληνοφώνων, στα επίσημα δημοσιεύματα της, προφανώς κατόπιν κυβερνητικών εντολών.

Στην απογραφή ωστόσο του 1920 συνέβη κάτι το τραγελαφικό. Το ελληνικό κράτος, εξαιτίας των διεθνών δεσμεύσεων, απέγραψε τη μητρική γλώσσα του πληθυσμού του αλλά δεν τολμούσε να εμφανίσει τα αποτελέσματα για τις νέες βόρειες επαρχίες του, γιατί θα φαινόταν ότι η ελληνική γλώσσα ήταν μειοψηφική. Δεν είχε ακόμα πραγματοποιηθεί η υποχρεωτική ανταλλαγή χριστιανών –μουσουλμάνων με την Τουρκία, ούτε είχε υλοποιηθεί η «εθελουσία» μετανάστευση της σύμβασης της Νεϊγύ.

Η ελληνική κυβέρνηση βρήκε «λύση» της δημοσίευσης των αναλυτικών στοιχείων για τα γεωγραφικά διαμερίσματα της Παλαιάς Ελλάδας (Στερεά – Εύβοια, Θεσσαλία – Άρτα, Ιόνια Νησιά, Κυκλάδες, Πελοπόννησο) και απαγόρευσε τη δημοσίευση πέντε τόμων που αφορούσαν τις νέες επαρχίες καθώς και την παρουσίαση των συγκεντρωτικών πινάκων με τη διάκριση του πληθυσμού κατά γλώσσα και θρησκεία

Προσωπικά αναζήτησα, χωρίς επιτυχία, ανέκδοτες πληροφορίες για την απογραφή 1920 που αφορούσαν τη μητρική γλώσσα, τόσο στα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας, όσο και στα Γενικά Αρχεία του Κράτους. Η πληροφορία ωστόσο που έψαχνα βρισκόταν αλλού, συγκεκριμένα στη σελίδα 182 (φωτοτυπία της οποίας αναδημοσιεύεται εδώ) του τόμου: «Απογραφή του πληθυσμού της Ελλάδος κατά την 19 Δεκεμβρίου 1920 – Αποτελέσματα δια την Θεσσαλίαν και Άρταν, Αθήνα 1929» και αφορά το νομό Τρικάλων.

Σε αυτό το νομό, σύμφωνα με το ελληνικό κράτος υπήρχαν, εκτός από εκείνους που μιλούσαν ελληνικά, τούρκικα, κουτσοβλάχικα, ισπανικά (εβραίοι), αθιγγανικά, βουλγάρικα, σέρβικα και 37 άτομα που είχαν ως μητρική γλώσσα τη ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ.

Πρόκειται μάλλον για Μακεδόνες που αναζήτησαν προσωρινά εργασία στη Θεσσαλία (είναι όλοι άντρες), από τους οποίους κάτι λιγότερο από το 1/8 γνωρίζει την ελληνική (είναι δίγλωσσοι). Υπάρχουν ακόμη 6 άτομα εγγράμματα, που δεν ξέρουν ελληνικά πράγμα που σημαίνει ότι μάλλον έχουν πάει σε εξαρχικό σχολείο.

Η σημαντική αυτή πληροφορία, που πέρασε απαρατήρητη από την ιστορική έρευνα, αποδεικνύει πως το ελληνικό κράτος δεχόταν την ύπαρξη ιδιαίτερης ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ γλώσσας, διάφορη της βουλγαρικής και της σεβρικής και από ότι φαίνεται το μεγαλύτερο μέρος της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ αγνοούσε την ελληνική.

Για μια ακόμη φορά τα επίσημα ελληνικά ντοκουμέντα ανατρέπουν την συστηματική και πολύχρονη ελληνική προπαγάνδα.

Δημήτρης Λιθοξόου

3OPA 6

Ιανουάριος 1995

Back to previous page

EFA-Rainbow Archives

EFA 2019 MANIFESTO

Ξ“ΞΉΞ±Ο„Ξ― Ξ½Ξ± ΟΞ·Ο†Ξ―ΟƒΟ‰
Ο„Ξ·Ξ½ Ξ•Ξ•Ξ£-ΞΟ…ΟΞ¬Ξ½ΞΉΞΏ Ξ¤ΟΞΎΞΏ

Click here
to read the Abecedar!

Promotion of the
Macedonian Language
Primer at the OSCE HDIM

Greek irredentism and expansionism officially sanctioned by the Greek Parliament

Letter to Carla del Ponte,
Chief Prosecutor for the UN International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia

The Yugoslavian Crisis

Document of the Ministry
of Foreign Affairs
Related to the article - The obvious linguistic particularity - Eletherotypia, 18/11/2006

The ten Greek myths
on the β€Macedonian issueβ€
By IOS team β€“ Eletherotypia, 23/10/2005

Who says there are no
minority languages in Greece?
The "secret" census
in north Greece, in 1920

Map showing the Cultures and Languages in the E.U.

Council of Europe
Framework convention for the Protection of national minorities

Ξ£Ο…Ξ½ΞΞ½Ο„ΞµΟ…ΞΎΞ·: Ξ•Ο…Ξ¬Ξ³Ξ³ΞµΞ»ΞΏΟ‚ ΞΟ‰Ο†ΟΟ‚, ΞΞ»Ξ»Ξ·Ξ½Ξ±Ο‚ ΞΉΟƒΟ„ΞΏΟΞΉΞΊΟΟ‚
Ξ”Ξ·ΞΌΞΏΞΊΟΞ±Ο„Ξ―Ξ± Ο„Ξ·Ο‚ ΞΞ±ΞΊΞµΞ΄ΞΏΞ½Ξ―Ξ±Ο‚ - Ξ£ΞΊΟΟ€ΞΉΞ± ΞµΞ―Ξ½Ξ±ΞΉ ΟΞ½ΞΏΞΌΞ± Ο€ΞΏΟ… ΞµΞΊΟ†ΟΞ¬Ξ¶ΞµΞΉ Ο„Ξ·Ξ½ Ο„Ξ±Ο…Ο„ΟΟ„Ξ·Ο„Ξ¬ ΟƒΞ±Ο‚

Ξ Ξ Ξ±ΟΞ»ΞΏΟ‚ Ξ¦ΞΉΞ»Ξ―Ο€ΞΏΞ² Ξ’ΞΏΟƒΞΊΟΟ€ΞΏΟ…Ξ»ΞΏΟ‚ Ξ±Ο€Ξ±Ξ½Ο„Ξ¬ ΟƒΟ„ΞΏΞ½ Ξ•Ο…Ξ¬Ξ³Ξ³ΞµΞ»ΞΏ ΞΟ‰Ο†Ο.
Β«Ξ¤ΞΏ ΞΞ±ΞΊΞµΞ΄ΞΏΞ½ΞΉΞΊΟ Ξ¶Ξ®Ο„Ξ·ΞΌΞ± ΞµΞ―Ξ½Ξ±ΞΉ Ξ· Ξ±Ο‡Ξ―Ξ»Ξ»ΞµΞΉΞΏΟ‚ Ο€Ο„ΞΟΞ½Ξ± Ο„ΞΏΟ… ΞµΞ»Ξ»Ξ·Ξ½ΞΉΞΊΞΏΟ ΞΌΟΞΈΞΏΟ…Β».

Home β€Ά About Us β€Ά News β€Ά Reports β€Ά Media β€Ά Links β€Ά Contact

Β© 1997-2015 EFA-Rainbow, All Rights Reserved.