Tuesday - 19 March, 2024
Infinite Menus, Copyright 2006, OpenCube Inc. All Rights Reserved.
 
The Rainbow Party
» Introduction
» New Manifesto
» Old Manifesto
» Principles
» Founding Principles
» Organisation


NEWSPAPER

Nova Zora


ZORA

Zora


NEWSLETTER

Newsletter of the Rainbow Party


Следете нè на:

Aκολουθήστε μας στο:

Follow us on:




ΕFA-Rainbow supports the right of the Catalan people to decide on their future and joins the EFA campaign "Catalonia decides"

Catalonia decides


MAKEDONSKI.ORG

makedonski.org


INTERNET RADIO

Radio Macedonian Culture


A selection of Macedonian blogs in Greece


Abecedar
Aegean Macedonian Culture
Antimakedonismos
Mladini-Makedonci


Anti-macedonian policy during the elections for the European Parliament against Rainbow by the Greek state and the Greek mass media


A scandal by the Parliamentary committee

Greek TV stations sabotage EFA-Raibow

Ultra-nationalists want "borders with Serbia"!

"Hellenic Post" sabbotages EFA-Rainbow Campaign

Typical example of censorship of Rainbow

Attack of the Greek Neo-nazi party




A Greek - Macedonian dictionary by Vasko Karatza printed with the support of EFA - Rainbow
 Greek   Macedonian


D. Lithoxoou

lithoksou.net/home.html
"Extracts of Letters"




Τι έλεγε κάποτε το ΚΚΕ για τους Μακεδόνες


Denying Ethnic Identity:
The Macedonians of Greece, by Human Rights Watch


Linguistics and politics II:
Macedonian Language


Greece's stance towards
its Macedonian minority
and the neighbouring
Republic of Macedonia.


Lawed Arguments
and Omitted Truths


R. Nikovski: Memorandum to the European Parliament
Facts behind the Greek politics towards Macedonia

English  Macedonian


"Proposed disciplinary measures to stamp out the Macedonian minority in Greece by the National Security Service"


Center Maurits Coppieters
European Free Alliance
Federal Union of European Nationalities
Greek Helsinki Monitor
Greek Anti–Nationalistic Movement
Macedonian Human Rights Movement International
Macedonian Human Rights of Australia
OMO Ilinden - PIRIN
MakNews.com
The European Union Agency for Fundamental Rights


Macedonian Forum for politics and history
 
Ο Παύλος Φιλίποβ Βοσκόπουλος απαντά στον Ευάγγελο Κωφό.

«Το Μακεδονικό ζήτημα είναι η αχίλλειος πτέρνα του ελληνικού μύθου».

30 Δεκεμβρίου 2005



Pavle Filipov Voskopulos Ο λόγος της αντίδρασής μου είναι η πρόσφατη συνέντευξη του «ιστορικού» Ευάγγελου Κωφού δημοσιευμένη στις 17 Δεκεμβρίου 2007. Χρησιμοποιώ τον όρο «ιστορικός» σε εισαγωγικά γιατί θεωρώ ότι ο Κωφός ανήκει στον στρατό των επιστρατευμένων «ιστορικών» από το σύγχρονο ελληνικό κράτος, οι οποίοι αντί να εξυπηρετούν την ιστορική επιστήμη, θέτουν ως κύριο στόχο να δημιουργηθεί και να εμπλουτισθεί ο σύγχρονος ελληνικός μύθος, με την ιδεολογική χρήση της ιστορίας, σχετικά με την ταυτότητα και την καταγωγή του σύγχρονου ελληνικού έθνους.

Ο Κωφός θεωρείται το κύριο πρόσωπο στο σύγχρονο ελληνικό κράτος για την σύνθεση-κατασκευή της αντιμακεδονικής πολιτικής μετά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ο «ιστορικός» στο ερώτημα γιατί δεν γίνεται αναφορά στο Μακεδονικό ζήτημα για πολλά χρόνια, αναφέρει μεταξύ άλλων ότι το ζήτημα σχετίζεται με την ασφάλεια της χώρας... «Όταν άρχισαν να λειώνουν οι πάγοι ανάμεσα στην Δύση και την Ανατολή, μειώθηκε το αίσθημα ανασφάλειας, αλλά αναδύονται άλλα στοιχεία τα οποία δεν ήταν στην αρχή ορατά για την κοινή γνώμη. Αυτό ήταν το πρόβλημα με την ταυτότητα. Οι Έλληνες δεν αναφέρουν τίποτα για αυτό αλλά στην δική σας χώρα την Γιουγκοσλαβία, ειδικά στα νότιο τμήμα την Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας εμφανίστηκε η Μακεδονική ταυτότητα, που επεκτείνεται και οι δικοί σας κάτοικοι άρχισαν να χαρακτηρίζονται ως Μακεδόνες...»

Ο «ιστορικός» αρχίζει από την αρχή να πλαστογραφεί σχετικά με τα στοιχεία. Κάνει λόγο για την εθνική ταυτότητα στην Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας, αποφεύγοντας έξυπνα το πρόβλημα για το ζήτημα της ταυτότητας στον ευρύτερο μακεδονικό χώρο. Δεν λέει κουβέντα για την ταυτότητα του πληθυσμού στον ελληνικό τμήμα της Μακεδονίας, που το πρόβλημα για την Ελλάδα εμφανίζεται αμέσως με την ενσωμάτωση αυτού του τμήματος μετά το 1913, αλλά μιλάει επιλεκτικά μόνο για τις τελευταίες δεκαετίες στην Σ.Δ.Μ. Λόγου χάρη υπάρχουν παρά πολλά γράμματα, εκθέσεις, απομνημονεύματα Ελλήνων υπαλλήλων και δημοσίων λειτουργών περιγράφοντας την κατάσταση για τις «νεοκατακτηθήσες περιοχές» (οι ίδιοι με αυτόν τον όρο τις ονομάζουν στα έγγραφα), γράφοντας για τον μη ελληνικό χαρακτήρα της περιοχής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι επιστολές των Ελλήνων ανταρτών που τρομοκρατούν το πληθυσμό συνεργαζόμενοι με τις οθωμανικές αρχές ακόμη και πριν το 1913. Τυπικό παράδειγμα ο Έλληνας «ήρωας» του αντιμακεδονικού αγώνα Παύλος Μελάς, όπου σε επιστολή του προς την σύζυγό του περιγράφοντας την κατάσταση στο χωριό Ζέλοβο (σήμερα Ανταρτικό) γράφει για τους κατοίκους που μιλούν «μακεδονικά» όπως ακριβώς έτσι γράφει στο πρωτότυπο κείμενο. Μία από τους γνωστότερους συγγραφείς στην Ελλάδα, η Πηνελόπη Δέλτα αδερφή του Ιωάννη Δραγούμη από τους γνωστότερους εθνικιστές, περιγράφοντας τους χωρικούς της περιοχής Έδεσσας-Γιαννιτσών στο έργο του «Τα μυστικά του βάλτου» αρχές τους περασμένου αιώνα, από τα γνωστότερα λογοτεχνικά έργα πως: « Αυτοί οι χωρικοί έχουν μόνο μακεδονική εθνική συνείδηση».

Ο «ιστορικός» κρύβει ότι το 1920 έγινε απογραφή, μετά από πίεση από διεθνή παράγοντα, όπου στο απογραφικό δελτίο υπάρχει το λήμμα - ερώτημα για ιδιαίτερη «μακεδονική γλώσσα» όπου στο ίδιο δελτίο αναφέρονται ξεχωριστά η Σερβική, Βουλγαρική, Βλάχικη ακόμα και η Εβραϊκή γλώσσα. Οι πληροφορίες για την απογραφή στην Βόρεια Ελλάδα (Μακεδονία - Θράκη) δεν δημοσιεύθηκαν ποτέ αλλά το απογραφικό δελτίο - ερωτηματολόγιο βρίσκεται στη σελίδα 182 του συγκεκριμένου τόμου όπου αναφέρονται τα στοιχεία απογραφής για την Θεσσαλία που βρίσκεται στο αρχείο της Βιβλιοθήκης Γενάδειος στην Αθήνα.

Οι Έλληνες δεν άρχισαν να αντιλαμβάνονται το τι συμβαίνει σχετικά με το Μακεδονικό ζήτημα στη διασπορά, Αυστραλία, Καναδά, ΗΠΑ και Ευρώπη όπως υποστηρίζει ο Κωφός, αλλά πολύ νωρίτερα. Αλλά ακόμα και εδώ ξανά διαστρεβλώνει την αλήθεια κάνοντας λόγο για διασπορά «Σλαβομακεδόνων» από τον Γιουγκοσλαβικό χώρο. Μετά την ανεξαρτητοποίηση της Δημοκρατίας της Μακεδονίας τις αρχές της δεκαετίες του ’90 Μακεδόνες από παντού, η διασπορά κατά κάποιο τρόπο ενώνεται. Ο ελληνικός εθνικισμός δεν αφήνει στην ησυχία του τον μακεδονικό λαό ακόμα και στις μακρινές χώρες. Τις προηγούμενες δεκαετίες σε δεκάδες ίσως και εκατοντάδες Μακεδόνες που κατάγονται από την Βόρεια Ελλάδα αφαιρείτε η ελληνική υπηκοότητα επειδή συμμετέχουν εκεί σε μακεδονικές ενώσεις, συλλόγους, εκκλησίες. Παράλληλα αυτοί οι συμπατριώτες ανακυρύσονται «ανεπιθύμητα άτομα» που ακόμη και σήμερα απαγορεύεται η είσοδός τους στην Ελλάδα.

Στη συνέχεια ο «ιστορικός» αναφέρει πως το ζήτημα δεν ήταν επίκαιρο πριν την δεκαετία του ’90 για την Ελλάδα και ότι η Βόρεια Ελλάδα δεν ονομαζόταν εμφατικά η περιοχή ως Μακεδονία γιατί: «...μάλλον επειδή το ζήτημα δεν ήταν σημαντικό για εκείνη την εποχή».

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΕΠΕΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΟ

Απίστευτη αντίφαση! Πως είναι δυνατόν να λέει ότι τότε δεν ήταν σημαντικό το θέμα όταν ο ίδιος υποστηρίζει προηγουμένως ότι το Μακεδονικό ζήτημα για τους Έλληνες είναι σημαντικό ζήτημα σιγουριάς και ασφάλειας. Ο «ιστορικός» συνεχίζει να λέει «παραμύθια» για Βεργίνα (Κούτλεςς), για την «μακεδονική προπαγάνδα στο Βυζάντιο»… που κατ’ αυτόν θεωρείται ότι «παρεμβαίνει-εισχωρεί» στην δική του πολιτιστική σφαίρα…

Ο «ιστορικός» μιλάει για την ελληνική ταυτότητα ως αξίωμα. Σαν να έπεσε από τον Θεό και έδωσε στους Έλληνες την απόλυτη αλήθεια. Δεν εξηγεί πώς κατέληξε σε αυτήν την αντίληψη όπως μιλάει για «δική μας ιστορία και πολιτισμός». Δεν εξηγεί πώς χρησιμοποιεί τον όρο «δική μας». Από πότε; Πώς; Κάτω από ποιες συνθήκες; Τι σημαίνει «δική μας»; Με ποιό δικαίωμα; Το πρόβλημα είναι ότι στην Ελλάδα δεν συζητείται καθόλου τι σημαίνει εθνική ταυτότητα. Η κοινή γνώμη έχει έλλειμμα ενημέρωσης σε αυτά τα θέματα. Οι Έλληνες πολίτες έχουν ντοπαριστεί από την ελληνική εκδοχή σχετικά με ιστορικά γεγονότα, θα έλεγα μάλιστα με τον ελληνικό τρόπο αντίληψης-εκτίμησης της ίδιας της ιστορικής επιστήμης. Για τους «στρατευμένους ιστορικούς» σχετικά με τις «εθνικές υποθέσεις» ισχύει το ρητό: Αν οι πληροφορίες και οι ιστορικές αποδείξεις δεν συμφωνούν με τα (πολιτικά-εθνικά) συμφέροντά μας τότε φταίει η ιστορία.

Για τον ελληνικό εθνικισμό το Μακεδονικό ζήτημα είναι ο φόβος για την δημιουργία ενός μεγάλου «μακεδονικού βουνού», αντίπαλο δέος απέναντι στον ήδη δημιουργηθέν «ελληνικό βουνό» δηλαδή με άλλα λόγια απέναντι στον ελληνικό εθνικό μύθο σχετικά με την καταγωγή, το παρελθόν, τον πολιτισμό των σύγχρονων Ελλήνων. Συγκεκριμένα ακόμη και από την ίδρυσή του το 1827 το νεοελληνικό κράτος «προσφέρει» στους πολίτες του ικανοποιητικά ελκυστικό παρελθόν με σκοπό να επιτύχει την εθνική ομοιογένεια. Ακολούθησαν και εθνικές εκκαθαρίσεις του πληθυσμού. Η Ελλάδα είναι οι πρώτοι δάσκαλοι στις εθνικές εκκαθαρίσεις στα Βαλκάνια. Κυρίως μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα και τις κρατικές υπηρεσίες «έσπειραν» και «σπείρουν-εκχαράσουν» εθνικές συνειδήσεις επιλέγοντας τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό ως πηγή και βάση για την δημιουργία του ελληνικού εθνικού μύθου πως οι σύγχρονοι Έλληνες είναι απ’ ευθείας απόγονοι του Σωκράτη, του Περικλή και των άλλων που όταν έκαναν -έκτιζαν Παρθενώνες οι άλλοι λαοί ως άγριοι ζούσαν στις σπηλιές. Αυτό το αξίωμα συνεχίζεται ακόμη και σήμερα να μεταφέρεται σε όλες τις γενιές ως σήμερα. Κάθε τέτοιος μύθος είναι ελκυστικός για κάθε άνθρωπο. Έτσι το ερώτημα προς κάθε άνθρωπο του λέει στην ψυχή και στο μυαλό: Θέλεις να είσαι το «παιδί» του Σωκράτη και του Περικλή ή «παιδί» κάποιων απολίτιστων φυλών όπως Αρβανίτες, Βλάχοι, Σλάβοι, Τσιγγάνοι; Ο μύθος λοιπόν έπρεπε να επεκταθεί εκτός από την Πελοπόννησο σε μια περιοχή που φέρει ένα όνομα με μεγάλη ιστορική βαρύτητα η Μακεδονία. Λόγου του ότι το παρελθόν είναι ιδιαίτερα ελκυστικό για την περιοχή σχετικά με τους αρχαίους Μακεδόνες, τον Μέγα Αλέξανδρο και γενικά η αρχαία μακεδονική ιστορία, εμφανίζεται ο φόβος των Ελλήνων εθνικιστών μήπως και δημιουργηθεί ένας αντίστοιχος μύθος «μακεδονικός» που θα επιλέξει όμως ο πληθυσμός ως ιδιαίτερο δικό του. Για αυτόν τον λόγο η Ελλάδα τις περασμένες δεκαετίες ξεκινά να φλερτάρει με το παρελθόν και να «υιοθετεί» αυτήν την ιστορία ως τμήμα του ελληνικού μύθου. Αυτές είναι οι αιτίες που η Ελλάδα πάντα αντιτίθεται στην ίδρυση ανεξάρτητου μακεδονικού κράτους. Ο φόβος είναι ότι στο μέλλον ένα ανεξάρτητο μακεδονικό κράτος θα «λάμπει» στον Βαλκανικό χώρο, με τον δικό του μακεδονισμό, σε ιδιαίτερη πολιτιστικό- εθνοτική διάσταση. Σε αυτό το σημείο αφορά - εμφανίζεται και το ζήτημα του μακεδονικού πληθυσμού στην Βόρεια Ελλάδα. Εδώ είναι ο φόβος των Ελλήνων εθνικιστών γιατί στο μέλλον ο πληθυσμός στην βόρεια Ελλάδα μπορεί να επιλέξει την «μακεδονική» εκδοχή αντί την «ελληνική» σχετικά με την ταυτότητά του. Γιατί άλλωστε ο πληθυσμός να μην το κάνει αφού ο μακεδονικός εθνικός μύθος μπορεί με Μεγαλέξανδρους και γύρω από αυτά να ανταγωνίζεται ισότιμα τον ελληνικό μύθο και το παρελθόν του; Ο ελληνικός εθνικισμός βλέπει κινδύνους ακόμη και σε «ενωμένη Μακεδονία» στο μέλλον.

Εννοείται ότι «ιστορικοί» της σχολής Κωφού ποτέ δεν συζητούν για αυτά τα θέματα. Θα ήθελα να επισημαίνω ότι εγώ προσωπικά δεν συμφωνώ με την αρχαίο-ιστορική προσέγγιση όταν γίνεται λόγος για τις σύγχρονες εθνικές ταυτότητες και καταδικάζω οποιεσδήποτε μεγαλοϊδεατικές, επεκτατικές ιδεολογίες, οπουδήποτε και αν εμφανίζεται-υπάρχει.

ΤΟ ΝΑΡΚΟΠΕΔΙΟ

Ο σχολιασμός του σχετικά με το τι συμβαίνει με την ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών στην βόρεια Ελλάδα, οι οποίοι ομιλούν την μακεδονική γλώσσα, γλώσσα η οποία είναι η ίδια με αυτήν που ομιλείται στην Δημοκρατία της Μακεδονίας, ο «ιστορικός» όπως λέμε και στη διάλεκτό μας το γνωμικό, «σι γκο γκ’τνε έζικοτ» δηλ. «κατάπιε την γλώσσα του».

-Δεν υπάρχει πρόβλημα, αυτοί μπορούν να μιλάν τη γλώσσα τους. Αυτοί την ομιλούν. Αν επισκεφθείτε χωριά της περιοχής τους θα δείτε ότι ομιλούν. Έτσι λέει.

Τα λεγόμενά του δεν μπορεί να προκαλεί κάθε άνθρωπο. Σκεφτείτε πως αυτό που κάνει οποιοσδήποτε άνθρωπος να μιλάει μακεδονικά, αφού ανήκει στη μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα, να αναγάγει ο «ιστορικός» το φυσιολογικό σε μεγάλη επιτυχία. Κατά τη λογική του ξεδιάντροπου Κωφού θα πρέπει να ευχαριστούμε γιατί έχουμε το δικαίωμα στη ζωή να αναπνέουμε. Γιατί δεν προτείνει οι Έλληνες στην Τουρκία απλά να ομιλούν την ελληνική γλώσσα; Δεν είναι απαραίτητο να την μαθαίνουν σε σχολεία, δεν είναι απαραίτητο να έχουν τις εκκλησίες τους, δεν είναι απαραίτητο να καλλιεργούν τον πολιτισμό τους, το ίδιο δε να προτείνει και για την ελληνική μειονότητα στην Αλβανία. Ο «ιστορικός» κάνει πως δεν γνωρίζει τι προβλέπουν οι διεθνείς Συμβάσεις σχετικά με τα μειονοτικά δικαιώματα ως είναι ο ίδιος ειδικός για αυτά τα ζητήματα;! Η απάντησή του δεν μπορεί παρά να αναγκάσει έναν ουδέτερο αναγνώστη να αναρωτηθεί ποια είναι η ιδεολογία, οι αρχές, ιδέες, προκαταλήψεις, υποκρισία στην Ελλάδα σε επίπεδο πολιτικής και κοινωνίας, όταν γίνεται λόγος για τα ανθρώπινα και μειονοτικά δικαιώματα. Όταν ένας «διανοούμενος» αναγάγει ως «πρόβλημα» την πιο στοιχειώδη - βασική ανάγκη ενός ανθρώπου, δηλαδή την ανάγκη να μιλά, να εκφράζεται, να κλαίει και να λυπάται στην μητρική του γλώσσα, φανταστείτε ποιες ήταν και ποιες είναι σήμερα οι πιέσεις που δέχεται η μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα.

Στο ερώτημα δε για το πώς εκτιμά τα μειονοτικά δικαιώματα στη βόρεια Ελλάδα ο «ιστορικός» δεν λέει κουβέντα για το θέμα αλλά ξανά επιχειρεί να δίνει ερμηνείες σχετικά με την χρήση του ονόματος τόσο για γλώσσα όσο και την ταυτότητα του πληθυσμού. Η εθνική ταυτότητα ενός λαού είναι πρώτα απ’ όλα πολιτικό ζήτημα. Ο πολιτισμός, η γλώσσα, η ιστορία και τα υπόλοιπα είναι τμήμα του πολιτικού χαρακτήρα του ζητήματος. Το πρόβλημα με το όνομα «Μακεδονία» και η μακεδονική ταυτότητα δεν είναι καινούργιο. Έτσι θέλει να το παρουσιάζει η ελληνική πολιτική ελίτ, συνεχώς να επαναλαμβάνει την γνωστή θέση ότι «ο Τίτο δημιούργησε αυτή την Δημοκρατία και την βάφτισε με το όνομα Μακεδονία». Ο «ιστορικός» γίνεται δικαστής και εκτιμά πώς δεν πρέπει να επιλέγει ταυτότητα ένας άνθρωπος ή μια συλλογικότητα. Προχωρεί και βαφτίζει ότι μακεδονικό σε «σλαβικό». Φαίνεται δεν έχει δει το απογραφικό δελτίο της απογραφής στην Ελλάδα του 1920 και θέλει να λέγεται «ιστορικός»!

Δεν έχει δικαίωμα κανένας να ορίζει σε κάποιον αν όχι ή σωστά αυτοπροσδιορίζεται. Το ερώτημα είναι αν γίνεται σεβαστή ή όχι το συγκεκριμένο δικαίωμα σε ταυτότητα. Κατά τον Κωφό... «Αν πείτε; εσείς ότι είστε Μακεδόνας και μάλιστα μπροστά σε έναν Έλληνα Μακεδόνα θα υπάρξει σύγχυση. Σίγουρα θα σας ρωτήσει τι Μακεδόνας είστε εσείς και θα πρέπει να ταυτοποιείτε και να εξηγείτε τι Μακεδόνας είστε». Μα θα υπάρχει μεγάλη σύγχυση γιατί «ιστορικοί» όπως ο Κωφός δεν ενημέρωσαν τους πολίτες τους τι σημαίνει εθνική ταυτότητα. Δεν τους είπαν ποτέ ότι κατά το παρελθόν, πριν το 1940, το ίδιο το ελληνικό κράτος ονόμαζε «Μακεδόνες» αυτούς ακριβώς τους πολίτες του, αυτούς πού ο Κωφός τους περιγράφει ως Έλληνες πολίτες που μιλούν «σλαβική» γλώσσα. Μόνοι τους δημιούργησαν την σύγχυση άρα μόνοι τους πρέπει να την ξεδιαλύσουν. Οι Μακεδόνες που μιλούν την μακεδονική γλώσσα δεν ταυτίζονται με την Δημοκρατία της Μακεδονίας. Ο μικρόμυαλος Κωφός μετά από τόσο πολλά χρόνια δεν μπορεί να καταλάβει ότι οι εθνικές μειονότητες δεν πρέπει να ταυτίζονται ή να ανήκουν σε κάποια γειτονική χώρα αλλά ανήκουν στην χώρα στην οποία κατοικούν.

Στη συνέχεια ο «ιστορικός» προσπαθεί να μιλήσει για αριθμούς αλλά είναι οφθαλμοφανές ότι μπαίνει σε «ναρκοπέδιο». Το ερώτημα είναι γιατί η Ελλάδα δεν διενεργεί απογραφή του πληθυσμού με ερωτηματολόγιο σχετικά με εθνότητα, γλώσσα η διαφορετικές ταυτότητες; Πώς είναι δυνατόν λιγότεροι από 2.000 Έλληνες στην Κωνσταντινούπολη μπορούν να αποτελούν εθνική μειονότητα αλλά Μακεδόνες στην Ελλάδα όχι; Αφού δεν υπάρχει απογραφή γιατί ο Κωφός ορίζει την ομάδα (μειονότητα) ως μικρή; Παρακάτω λέει: «Αυτοί πρέπει να ταυτοποιούνται ως τέτοιοι» εννοώντας πως πρέπει να ταυτοποιούνται ως «Σλάβοι» και όχι ως Μακεδόνες. Το πρόβλημα είναι ότι το κράτος και ο Κωφός δεν σέβονται το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό και δεν το κάνουν.

Λέει ακόμη ότι «το ζήτημα που τέθηκε για επίσημη αναγνώριση είναι ότι δεν υπάρχει καθαρή ταυτοποίηση -προσδιορισμός αυτής της ομάδας σε σχέση με την πλειοψηφία των Μακεδόνων (Ελλήνων) που κατοικούν στο ελληνικό κράτος. Μακεδόνα θεωρούμε οποιονδήποτε που προέρχεται από την ελληνική Μακεδονία». Ο «ιστορικός» πάλι τελεί υπό σύγχυση και μάλιστα υπό απόλυτη σύγχυση. Φαίνεται ότι δεν γνωρίζει ή κάνει πως δεν γνωρίζει ούτε τους βασικούς όρους και την χρήση τους σε επίπεδο πολιτικής, ανθρωπολογίας, κοινωνιολογίας. Πολύ ωραία οι «ιστορικοί» στην Ελλάδα χρησιμοποιούν όρους, δικαιώματα, διεθνείς Συνθήκες όταν μιλούν για την ελληνική μειονότητα στην Τουρκία. Μα όταν μιλάνε ότι δεν υπάρχει καθαρή ταυτοποίηση - προσδιορισμός, όπως λέει και ο ίδιος, γιατί δεν προτείνουν διενέργεια απογραφής ώστε να δούμε πώς οποιοσδήποτε ταυτοποιείται-προσδιορίζεται;

Δεν μπορεί να μην γίνει σχολιασμός της πρότασης του «ιστορικού» ότι η Δημοκρατία της Μακεδονίας πρέπει να ονομάζεται «Δημοκρατία της Μακεδονίας - Σκόπιε» ή στην αυθεντική γραφή «Republika Makedonija» (Ρεπούμπλικα Μακεντόνια) στα κυριλλικά κλπ. Πραγματικά είναι να απορεί άνθρωπος ότι ακόμη επιμένουν Έλληνες «ιστορικοί», πολιτικοί και Δεσποτάδες προσπαθούν να γίνουν νονοί.

Το Μακεδονικό ζήτημα δεν είναι καθόλου πολύπλοκο. Συγκεκριμένα ευτυχώς ή δυστυχώς ο μακεδονικός εθνικισμός εμφανίστηκε μερικές δεκαετίες αργότερα από τους άλλους βαλκανικούς εθνικισμούς όταν αυτοί είχαν ήδη αναπτυχθεί που ως αποτέλεσμα είχαν την ίδρυση των αντίστοιχων εθνικών κρατών Ελλάδα, Σερβία, Βουλγαρία. Όταν λοιπόν εμφανίστηκε ο μακεδονικός εθνικισμός τα άλλα βαλκανικά εθνικά κράτη έχοντας επεκτατικές διαθέσεις, ορέξεις και συμφέροντα στον χώρο της Μακεδονίας αρνήθηκαν και αρνούνται ακόμη και σήμερα να αναγνωρίζουν ιδιαίτερη μακεδονική εθνική ταυτότητα με εξαίρεση την Σερβία. Η Ελλάδα και η Βουλγαρία επί δεκαετίες δηλητηριάζουν τους πολίτες με τους εθνικούς τους μύθους σχετικά με Βουλγαρικό ή Ελληνικό χαρακτήρα της περιοχής και των κατοίκων της, κατ’ ουσίαν οι ίδιες δημιούργησαν το πρόβλημα. Καιρός είναι πλέον να πάρουν αυτά τα κράτη αντίστοιχα μέτρα στις κοινωνίες τους ώστε να παρουσιάσουν στους πολίτες την μοναδική πραγματική διάσταση-εκδοχή του ζητήματος για τον ορισμό στο μέλλον τις σχέσεις κρατών και λαών. Πρέπει να εμπεδώσουν ότι η μακεδονική ταυτότητα είναι πραγματικότητα, δεν απεικονίζεται μόνον στην κρατική υπόσταση Δημοκρατία της Μακεδονίας, αλλά και στις μακεδονικές μειονότητες που κατοικούν στις άλλες χώρες. Εμείς είμαστε έτοιμοι να τους βοηθήσουμε προς την κατεύθυνση αυτή.

Εμείς λοιπόν τα μέλη του Ουράνιου Τόξου έχουμε λύση για την σύγχυση του Κωφού «..πώς και εμείς Μακεδόνες και εσείς Μακεδόνες»; Αφού εσείς (Έλληνες) σας ενοχλεί να χρησιμοποιείται ένα πρόθεμα μπροστά ή κατάληξη μετά από τον όρο «Μακεδόνας», για να σας διευκολύνουμε τη δουλειά, εμείς θα επιλέξουμε ένα πρόθεμα είτε πριν είτε κατάληξη μετά την χρήση του όρου που θα διαφοροποιείται από εσάς. Σας λέμε λοιπόν ότι εμείς θα χρησιμοποιούμε το πρόθεμα «εθνικά» πριν τον όρο Μακεδόνας. Θα μας λέτε λοιπόν «εθνικά Μακεδόνες» και σας αφήνουμε τον όρο Μακεδόνες για εσάς. Υπάρχει και άλλη εναλλακτική πρόταση, «Μακεδόνας το έθνος» που επίσης διαφοροποιείται, δεν νομίζεται; Ο συνομιλητής όταν βρεθεί προ τέτοιων προτάσεων, μη έχοντας επιχειρήματα ξανα-επαναλαμβάνει τις γνωστές θέσεις... Όμως στο παρελθόν, η ιστορία, ο πολιτισμός, οι αρχαίοι Μακεδόνες ήταν Έλληνες, η Μακεδονία είναι ελληνική, εσείς είστε Σλάβοι...Τότε ανταπαντάμε ότι αν έτσι δεν γίνεται σεβαστό το δικαίωμα σε αυτοπροσδιορισμό γιατί αντίστοιχα και με ποιο δικαίωμα οι σύγχρονοι Έλληνες ή οι «Γραικοί» χρησιμοποιούν και φέρουν τον όρο Έλληνες; Γιατί όχι Νεοέλληνες ή Νεογραικοί; Η μήπως Σλαβοέλληνες, Βλαχοέλληνες, Αρβανιτοέλληνες, Ελληνοτσιγάνοι και άλλα γιατί από γλωσσο-πολιτιστική οπτική πλευρά έχουν βάση η χρήση των όρων για την συγκεκριμένη συζήτηση.

Ο Μακεδόνας σήμερα, ανεξάρτητα από το αν κατοικεί στην Δημοκρατία της Μακεδονίας, στην Ελλάδα ή σε άλλη χώρα εξαιτίας της επιθετικής πολιτικής του ελληνικού εθνικισμού διαχρονικά πάντα από θέση άμυνας υπερασπίζεται την ταυτότητά του. Αρκετά πλέον άμυνα. Στο ίδιο επίπεδο πλέον θα γίνεται ο διάλογος. Το Μακεδονικό ζήτημα είναι η «Αχίλλειος πτέρνα» της ελληνικής πολιτικής για εθνική ομογενοποίηση γιατί ο μακεδονικός πληθυσμός στην Ελλάδα ως οι «τελευταίοι των Μοϊκανών» αρνούνται πεισματικά να αφομοιωθούν ώστε να κλείσει ο κύκλος της εθνικής ομογενοποιήσεις του σύγχρονου νεοελληνικού έθνους. Από την άλλη πλευρά δε ο ελληνικός εθνικισμός τρέμει ότι αν αναγνωρίσει Μακεδονική εθνική ταυτότητα ως διαφορετική από την ελληνική θα αρχίσει να καταρρέει ο ελληνικός εθνικός μύθος.

(Ο συγγραφέας είναι μέλος της συλλογικής ηγεσίας του Ουράνιου Τόξου)

Back to previous page Back to top
EFA-Rainbow Archives
EFA 2019 MANIFESTO


Γιατί να ψηφίσω
την ΕΕΣ-Ουράνιο Τόξο

Click here
to read the Abecedar!

Promotion of the
Macedonian Language
Primer at the OSCE HDIM

English Greek Macedonian

Greek irredentism and expansionism officially sanctioned by the Greek Parliament
English Greek Macedonian

Letter to Carla del Ponte,
Chief Prosecutor for the UN International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia

English Greek Macedonian

The Yugoslavian Crisis
English Greek Macedonian

Document of the Ministry
of Foreign Affairs

Related to the article - The obvious linguistic particularity - Eletherotypia, 18/11/2006

English   Greek

The ten Greek myths
on the “Macedonian issue”

By IOS team – Eletherotypia, 23/10/2005

Who says there are no
minority languages in Greece?

The "secret" census
in north Greece, in 1920

Map showing the Cultures and Languages in the E.U.

Council of Europe
Framework convention for the Protection of national minorities


English

Greek

Macedonian

Συνέντευξη: Ευάγγελος Κωφός, Έλληνας ιστορικός
Δημοκρατία της Μακεδονίας - Σκόπια είναι όνομα που εκφράζει την ταυτότητά σας

Greek   Macedonian

Ο Παύλος Φιλίποβ Βοσκόπουλος απαντά στον Ευάγγελο Κωφό.
«Το Μακεδονικό ζήτημα είναι η αχίλλειος πτέρνα του ελληνικού μύθου».

Greek   Macedonian
HomeAbout UsNewsReportsMediaLinksContact
© 1997-2015 EFA-Rainbow, All Rights Reserved.