EFA-Rainbow :: News 2008

Thursday - 21 November, 2024

The Rainbow Party

» Introduction
» New Manifesto
» Old Manifesto
» Principles
» Founding Principles
» Organisation

Следете нè на:

Aκολουθήστε μας στο:

Follow us on:

ΕFA-Rainbow supports the right of the Catalan people to decide on their future and joins the EFA campaign "Catalonia decides"

Catalonia decides

MAKEDONSKI.ORG

INTERNET RADIO

A selection of Macedonian blogs in Greece

Abecedar
Aegean Macedonian Culture
Antimakedonismos
Mladini-Makedonci

Anti-macedonian policy during the elections for the European Parliament against Rainbow by the Greek state and the Greek mass media

A scandal by the Parliamentary committee

Greek TV stations sabotage EFA-Raibow

Ultra-nationalists want "borders with Serbia"!

"Hellenic Post" sabbotages EFA-Rainbow Campaign

Typical example of censorship of Rainbow

Attack of the Greek Neo-nazi party

A Greek - Macedonian dictionary by Vasko Karatza printed with the support of EFA - Rainbow
Greek Macedonian

D. Lithoxoou

lithoksou.net/home.html
"Extracts of Letters"

Τι έλεγε κάποτε το ΚΚΕ για τους Μακεδόνες

Denying Ethnic Identity:
The Macedonians of Greece, by Human Rights Watch

Linguistics and politics II:
Macedonian Language

Greece's stance towards
its Macedonian minority
and the neighbouring
Republic of Macedonia.

Lawed Arguments
and Omitted Truths

R. Nikovski: Memorandum to the European Parliament
Facts behind the Greek politics towards Macedonia
English Macedonian

"Proposed disciplinary measures to stamp out the Macedonian minority in Greece by the National Security Service"

Center Maurits Coppieters

Greek Anti–Nationalistic Movement

Macedonian Forum for politics and history

Αυτά που δεν είδαμε (ή δεν θέλαμε να δούμε) ποτέ

27 Ιουλίου 2009

Trakya’nin Sesi

Γιώργος Ν. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

Για την συντριπτική πλειοψηφία των συμπατριωτών μας τα ονόματα Σρεμπρενίτσα, Ζέπα, Γκοράζντε, Ζβόρνικ, Φότσα δεν λένε σχεδόν τίποτα. Ισως το πρώτο μόνο, λόγω και του διεθνούς ενδιαφέροντος για την συγεκριμένη κωμόπολη, να θυμίζει αμυδρά κάτι.

Ίσως κάποιοι περισσότεροι να θυμούνται με ικανο-ποίηση τα δελτία ειδήσεων και τις «πολεμικές ανταποκρίσεις» της τριετίας 1992-1995, όταν μαθαίναμε ότι οι αδελφοί μας Σέρβοι σημείωναν τη μία νίκη μετά την αλλη ένα-ντίον των αλλόθρησκων Μουσουλμάνων και εκπορθούσαν τις ανωτέρω πόλεις, μαζί με πολλές άλλες.

Οι πρωτομάστορες αυτών των θριάμβων Μιλόσεβιτς και Κάρατζιτς, γίνονταν δεκτοί ως ήρωες στην Ελλάδα. Οι πολιτικοί μας ηγέτες σε μια πρωτοφανή επίδειξη εθνικής ομοψυχίας που θα τη ζήλευαν ακόμα και τα άλλα «εθνικά» μας θέματα (χωρικά ύδατα και εναέριος χώρος, Μακεδονικό, μειονότητες, μετανάστες κλπ), τους αποθέωναν και τους κατέτασσαν περίπου στο πάνθεο των μαρτύρων της Ορθοδοξίας. Η ελληνική κρατική και ιδιωτική βοήθεια- σε όλες τις μορφές- διοχετευόταν αφειδώς προς το σερβικό (παρα)κράτος και το σερβοβοσνιακό καθεστώς, η χώρα μας έγραφε στα τσαρούχια της το διεθνές εμπάργκο και τροφοδοτούσε τους ήρωες με καύσιμα και πρώτες ύλες ενώ ακόμα και οι κατασκηνώσεις στη χώρα μας δέχονταν μόνο Σερβόπουλα, καθότι για τα ορφανά των Μουσουλμάνων και των Κροατών ας φρόντιζαν οι ιμπεριαλιστές που διέλυσαν τη Γιουγκοσλαβία και ήθελαν να εκμηδενίσουν τη Σερβία.

Τι ξέρουμε σήμερα, 14 χρόνια μετά τη σφαγή στη Σρεμπρενίτσα, τη μεγαλύτερη μαζική δολοφονία αμάχων στην Ευρώπη μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο; Πολύ φοβάμαι ότι εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι τα εγκλήματα που διέπραξαν τα αδέλφια μας στη Βοσνία είτε δεν έγιναν ποτέ είτε ήταν απολύτως δικαιολογημένα αφού οι Σέρβοι «έπρεπε να αμυνθούν». Σαν άλλοι αρνητές του Ολοκαυτώματος (Αχμαντινετζάντ καλή σου ώρα), ακόμα και όταν οι Μιλόσεβιτς, Κάρατζιτς, Μλάντιτς καταζητούνταν από όλη την ανθρωπότητα (πλήν Ελλήνων και Σέρβων ασφαλώς), εμείς θεωρούσαμε ότι κακώς κατηγορούνται για εγκλήματα πολέμου. Όταν ο Μιλόσεβιτς πέθανε υπόδικος στη Χάγη, βουλευτές του ελληνικού Κοινοβουλίου προσπάθησαν να περάσουν ψήφισμα καταδίκης (όχι του Μιλόσεβιτς αλλά των κακών ΝΑΤΟικών που τον δολοφόνησαν) ενώ όταν πέρυσι συνελήφθη ο Κάρατζιτς, είχαμε ακόμα και προσφορά δωρεάν νομικής βοήθειας από τον Δικηγορικό Σύλλογο Χανίων.

Μήπως τελικά δε θέλουμε να μάθουμε τι πραγματικά συνέβη; Γιατί αν θέλαμε, δεν θα έπρεπε να έχουμε διαφορετική στάση έναντι όλων εκείνων που ζουν ανάμεσά μας και υπήρξαν αδελφικοί φίλοι των σφαγέων της Σρεμπρενίτσα; Ας δούμε τι «έπαθαν» όλοι αυτοί.

Ο φανατικός θαυμαστής του Κάρατζιτς, επίτιμος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, μετά την πρωθυπουργική του θητεία έφτιαξε ακόμα περισσότερο το προφίλ του «πατερούλη», ρυθμιστή των εξελίξεων στη χώρα ενώ περιμένει να δει το επόμενο μέλος της οικογένειας στην θέση του πρωθυπουργού.

Ο επίσης ένθερμος φίλος των Κάρατζιτς και Μιλόσεβιτς, μέγας λαοπλάνος, μακαρίτης Ανδρέας Παπανδρέου έχει σχεδόν θεοποιηθεί από μεγάλη μερίδα των Ελλήνων ως ο άνθρωπος που σημάδεψε τον 20ο αιώνα για τη χώρα. Δεν απασχολεί τους παπανδρειστές, φαντάζομαι, ότι με την αμέριστη οικονομική και πολιτική του συμπαράσταση, κάποιοι άλλοι σημάδευαν τα κορμιά αθώων αμάχων.

Ο δε υπουργός Εξωτερικών των κυβερνήσεων Παπανδρέου και προσωπικός φίλος του Μιλόσεβιτς Κάρολος Παπούλιας, επιβραβεύθηκε για την φιλία του αυτή αναρριχόμενος στο ύπατο αξίωμα της χώρας, προτεινόμενος παραδόξως από το αντίπαλο πολιτικό δέος που προφανώς εκτίμησε και τις φιλίες του και την σθεναρή αντι-ευρωπαική του στάση. Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας οτι είναι ο ίδιος άνθρωπος που σχολιάζοντας τις εκλογές του 2000 (εκείνες που νοθεύθηκαν τόσο κραυγαλέα ώστε αποτέλεσαν την αρχή του τέλους του Σέρβου δικτάτορα) έκανε λόγο πριν ακόμα γίνουν για παρέμβαση των δυνάμεων που θέλουν να ρίξουν τον Μιλόσεβιτς, οι οποίες προέρχονται από τις ΗΠΑ και ευρωπαϊκές χώρες και προσέθετε ότι Ελλάδα και Ε.Ε. έχουν τελείως διαφορετικά συμφέροντα στην πρ. Γιουγκοσλαβία (sic). Δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης ότι ο κ. Παπούλιας προθυμοποιήθηκε λίγους μήνες αργότερα να καταθέσει ως μάρτυρας υπεράσπισης στη δίκη Μιλόσεβιτς, μαζί με τον επίτιμο και την Λιάνα Κανέλλη (την κομμουνίστρια). Όχι, ο μαφιόζος Αρκάν είχε δολοφονηθεί νωρίτερα και δεν πρόλαβαν οι πολιτικοί μας να τον υπερασπίσουν αλλά υπάρχουν ακόμα οι Κάρατζιτς και Μλάντιτς (αν και εφόσον θελήσουν οι Σέρβοι να ενοχλήσουν τον στρατηγό για να αφήσει τις διακοπές του και να πάει στη Χάγη)

Ο σημερινός αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γιώργος Παπανδρέου «ξέχασε» την Βοσνία- Ερζεγοβίνη όταν ανακοίνωνε ως υπουργός Εξωτερικών το μεγαλόπνοο αναπτυξιακό πρόγραμμα για Βαλκάνια (ΕΣΟΑΒ), καθότι έπρεπε να βοηθήσουμε τα ορθόδοξα αδέλφια μας πάνω από όλα. Μπροστά στον κίνδυνο διεθνούς διασυρμού, βρέθηκαν την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή 4,5 εκατομμύρια ευρώ για την δύστυχη αυτή χώρα, τα οποία στο σύνολό τους κατέληξαν στα χέρια ελληνικών κατασκευαστικών εταιρειών. Για την Σερβία το αντίστοιχο αρχικό κονδύλι ήταν 250 εκατομμύρια ευρώ...

Όλους αυτούς και άλλους πολλούς (δεν έχει πλέον νόημα η απαρίθμηση ονομάτων και πράξεων) όχι απλώς τους ανεχόμαστε αλλά τους επιβραβεύουμε κι από πάνω. Τους κάνουμε πρωθυπουργούς, προέδρους, υπουργούς, βουλευτές και ότι άλλο θέλετε. Συνεπώς, δεν ευθύνονται εκείνοι αλλά εμείς που ενώ ο κόσμος γύρω μας αλλάζει, αρνούμαστε πεισματικά να αλλάξουμε τα μισαλλόδοξα δόγματά μας, αρνούμαστε να μάθουμε, να δούμε επιτέλους την αλήθεια κατάματα. Και αφήνουμε να αλωνίζουν ανάμεσά μας ανενόχλητοι και τιμημένοι οι συνεργοί απεχθών εγκλημάτων. Άνθρωποι που βγαίνουν σήμερα, εν έτη 2009, στα κανάλια τους και στα σκουπιδο-blogs τους και κάνουν σημαία και σύνθημα την ιδέα του Μιλόσεβιτς, ότι «η λύση είναι μία, σύνορα με τη Σερβία»

Είναι ασφαλώς αναφαίρετο δικαίωμα της σημερινής ελληνικής κοινωνίας να ξεχνά συνειδητά ποιους πολιτικούς, δημοσιογράφους ή δημόσια πρόσωπα έχει. Είναι δικαίωμά της να αρνείται να μάθει τι έγινε στη Σρεμπρενίτσα, στη Βοσνία, στο Κόσοβο, στη Μακεδονία και αλλού, να κλείνει τα μάτια και τα αυτιά όταν έρχεται αντιμέτωπη με την οδυνηρή αλήθεια.

Εμείς οι πολύ λίγοι, ωστόσο, είδαμε από κοντά την χαροκαμένη Σρεμπρενίτσα με τα ατέλειωτα πράσινα φέρετρα και το βουβό κλάμα των γυναικών που πάσχιζαν να βρουν ένα οστό έστω από τον άνθρωπό τους για να το θάψουν. Είδαμε τον καλοκάγαθο Βόσνιο Μουσουλμάνο παππού να μας χαιρετά εγκάρδια στη Ζέπα παρότι γνώριζε από που είμαστε και το ρόλο που έπαιξε η χώρα μας στον αφανισμό της οικογένειάς του. Είδαμε το κατεστραμμένο Γκοράζντε που θύμιζε Βερολίνο μετά την επέλαση του Κόκκινου Στρατού όταν επιτέλους έφυγαν οι Σέρβοι, το πανέμορφό αλλά νεκρό Ζβόρνικ με τα πτώματα των κατοίκων του να παρασέρνονται από το ρεύμα του Δρίνου μετά από βολές πυροβολικού εναντίον αμάχων από τα πρωτοπαλίκαρα του Κάρατζιτς. Ειδαμε την μαρτυρική Φότσα με το ανατιναγμένο τζαμί-αριστούργημα Αλατζά που της άλλαξαν κυριολεκτικά την πίστη (εθνοκάθαρση) και το όνομα οι Σέρβοι παραστρατιωτικοί, είδαμε το Μπίχατς, το Βούκοβαρ στην Κροατία και τόσα άλλα.

Εμείς οι λίγοι δε μπορούμε να ξεχάσουμε ποτέ...

ΥΓ: Δύσκολα περιγράφεται το νεοελληνικό delirium επί μια εβδομάδα και πλέον για το νέο μουσείο της Ακρόπολης τον περασμένο μήνα. Σε εθνικό δίκτυο, μάλιστα, και δεν εννοώ μόνο την τηλεόραση. Τα εγκαίνια ενός μουσείου είναι πάντα σημαντικά για κάθε πόλη. Όταν όμως ένα απλό πολιτιστικό γεγονός ανάγεται από μια ολόκληρη χώρα με αυτό τον τρόπο σε κορυφαία είδηση και σε άλλη μια εθνική υπόθεση, τότε απλούστατα στη χώρα αυτή πολιτισμός δεν υπάρχει.

Back to previous page

EFA-Rainbow Archives

EFA 2019 MANIFESTO

Γιατί να ψηφίσω
την ΕΕΣ-Ουράνιο Τόξο

Click here
to read the Abecedar!

Promotion of the
Macedonian Language
Primer at the OSCE HDIM

Greek irredentism and expansionism officially sanctioned by the Greek Parliament

Letter to Carla del Ponte,
Chief Prosecutor for the UN International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia

The Yugoslavian Crisis

Document of the Ministry
of Foreign Affairs
Related to the article - The obvious linguistic particularity - Eletherotypia, 18/11/2006

The ten Greek myths
on the “Macedonian issue”
By IOS team – Eletherotypia, 23/10/2005

Who says there are no
minority languages in Greece?
The "secret" census
in north Greece, in 1920

Map showing the Cultures and Languages in the E.U.

Council of Europe
Framework convention for the Protection of national minorities

Συνέντευξη: Ευάγγελος Κωφός, Έλληνας ιστορικός
Δημοκρατία της Μακεδονίας - Σκόπια είναι όνομα που εκφράζει την ταυτότητά σας

Ο Παύλος Φιλίποβ Βοσκόπουλος απαντά στον Ευάγγελο Κωφό.
«Το Μακεδονικό ζήτημα είναι η αχίλλειος πτέρνα του ελληνικού μύθου».

Home • About Us • News • Reports • Media • Links • Contact

© 1997-2015 EFA-Rainbow, All Rights Reserved.