Δελτίο Τύπου

Φλώρινα / Lerin  05 12 2005

Read this page in English

Mε έκπληξη, αγανάκτηση και οργή η Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία- Ουράνιο Τόξο παρακολούθησε πρόσφατα –μέσω των αναφορών του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ)- για ακόμα μια φορά Έλληνες διπλωμάτες και μέλη του ελληνικού Κοινοβουλίου να ψεύδονται ασύστολα και χονδροειδώς ενώπιον ενός διεθνούς οργανισμού, όταν εγκαλούνται για τον τρόπο αντιμετώπισης της Μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα.

Η χώρα μας είναι μια από τις 9 που δεν έχουν επικυρώσει μέχρι σήμερα την Σύμβαση-Πλαίσιο για την Προστασία των Εθνικών Μειονοτήτων του Συμβουλίου της Ευρώπης (την οποία ωστόσο υποκριτικά έσπευσε εκ των πρώτων να υπογράψει). Ανάμεσά σ΄ αυτές βρίσκονται επίσης η Τουρκία, η Γαλλία και η Γεωργία.

Την στάση αυτή προσπάθησε να δικαιολογήσει στις 22 Νοεμβρίου στο Παρίσι ο Έλληνας διπλωμάτης Γιώργος Αυφαντής απευθυνόμενος στα μέλη της κοινοβουλευτικής Επιτροπής Νομικών Υποθέσεων & Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης. Συνεπικουρούμενος από τους βουλευτές της ΝΔ Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη και Έλσα Παπαδημητρίου και υπό την ένοχη σιωπή των επίσης παρευρισκομένων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ Θεόδ. Πάγκαλου και Αθαν. Αλευρά, ο κ. Αυφαντής προέβη στις παρακάτω «εκπληκτικές» δηλώσεις:

«..Οι (Σλαβόφωνοι) είναι ελεύθεροι να μιλούν το ιδίωμά τους και να το μαθαίνουν σε ιδιωτικά σχολεία (φροντιστήρια)…»

Μέχρι σήμερα, η πάγια θέση της Ελλάδας στο γλωσσικό ζήτημα είναι ότι δεν υπάρχει καμία Μακεδονική γλώσσα αλλά ένα «προφορικό σλαβογενές ιδίωμα» που ομιλείται από ελάχιστους ηλικιωμένους στην Δυτ. Μακεδονία. Ας μας εξηγήσει ο κ.  Αυφαντής και οι «φωστήρες» που τον καθοδηγούν πως είναι δυνατόν να διδαχθεί σε φροντιστήριο ένα «προφορικό ιδίωμα» και ας μας υποδείξει που υπάρχουν τέτοια φροντιστήρια στην ελληνική επικράτεια.

«…Η πλειοψηφία (των Σλαβόφωνων) δεν επιθυμεί να θεωρείται μέλος μιας μειονότητας, καθώς το να είσαι μειονότητα σημαίνει ότι περιθωριοποιείσαι.»

Με ελάχιστες λέξεις, ο Έλληνας διπλωμάτης περιγράφει αυτό που έχει «επιτύχει» η Ελλάδα τα τελευταία 100 χρόνια, όσον αφορά τις μειονότητες στο έδαφος της. Ενσωμάτωση δια της μεθόδου της βίαιης αφομοίωσης. Με όσους αυτό δεν επιτυγχάνεται, ασφαλώς περιθωριοποιούνται, αφού ούτε διαφορετική εθνική συνείδηση μπορούν ελεύθερα να διατυπώσουν, ούτε βέβαια μπορούν να μάθουν τη γλώσσα τους. Παράλληλα, παραδέχεται εμμέσως ότι οι «Σλαβόφωνοι» δεν περιορίζονται μόνο σε ελάχιστους ηλικιωμένους. Εκείνο που δε μας εξήγησε  ο κ. Αυφαντής είναι το γιατί η Ελλάδα αρνείται πεισματικά να δώσει στους Μακεδόνες και στις άλλες εθνικές ή γλωσσικές ομάδες τη δυνατότητα να δηλώσουν την ιδιαίτερή τους ταυτότητα μέσα από τις επίσημες απογραφές, στερώντας τους ακόμα και το βασικό δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό.

«..Ιστορικά, οι μειονότητες χρησιμοποιήθηκαν ως μέσο διάλυσης κρατών, όπως στην περίπτωση της Γιουγκοσλαβίας. Αυτός είναι ο λόγος που η Ελλάδα δεν επικυρώνει την Σύμβαση…Αν το έκανε, αυτό δεν θα σήμαινε βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των απλών ανθρώπων αλλά μόνο επιπλέον δουλειά για την Ελλάδα στο Συμβούλιο της Ευρώπης.»

Σύμφωνα με την επίσημη ελληνική θέση, η Ελλάδα είναι ένα ομοιογενές εθνικά και γλωσσικά κράτος, με μόνη εξαίρεση τη «μουσουλμανική» μειονότητα της Δ. Θράκης. Φαίνεται, ωστόσο, ότι δεν είναι ακριβώς έτσι, καθώς από τα λεγόμενα αυτά προκύπτει ένας ξεκάθαρος φόβος έναντι των «ανύπαρκτων» κατά τα λοιπά μειονοτήτων. Αν η Ελλάδα δεν είχε μειονότητες, ποιος ο λόγος επίκλησης του γιουγκοσλαβικού παραδείγματος που είναι και αποπροσανατολιστικό και ατυχές;

Με την ίδια λογική, δεν είναι αποσταθεροποιητικός ο ρόλος των ελληνικών σχολείων στην Ν. Αλβανία και η προάσπιση των μειονοτικών δικαιωμάτων για τους (συντριπτικά λιγότερους των Μακεδόνων) Έλληνες της Τουρκίας που με τόση ζέση και στεντόρεια φωνή προβάλλουν η ελληνική διπλωματία και οι Έλληνες πολιτικοί σε κάθε ευκαιρία;

Και εν πάση περιπτώσει, αν η Ελλάδα φοβόταν να μη συμβούν και εδώ τα ίδια, γιατί τότε υπέγραψε ασμένως τη Σύμβαση και γιατί αρνείται τώρα να την επικυρώσει; Μήπως από το 1997 και μετά εμφανίστηκαν οι μειονότητες στην χώρα; Ή μήπως επειδή αυτό θα σημάνει περισσότερη δουλειά για τον κ. Αυφαντή  και για τους άλλους-επίσης παχυλά αμειβόμενους- συναδέλφους του, όπως ο ίδιος αφελώς παραδέχθηκε;

«…Η Σύμβαση ήταν ένα χρήσιμο εργαλείο για την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και την πτώση του καθεστώτος Μιλόσεβιτς αλλά τώρα είναι άσχετη…»

Με άλλα λόγια, υπογράφουμε, επικυρώνουμε και εφαρμόζουμε τις διεθνείς συμβάσεις μόνο όταν εξυπηρετούν τα (κακώς εννοούμενα) ελληνικά συμφέροντα ή όταν εφαρμόζονται για τους άλλους. Όταν αυτό δε συμβαίνει, τις υποβαθμίζουμε, τις ξεχνάμε και τις δυσφημούμε.

«..Οι λίγοι (Σλαβόφωνοι) που εκπροσωπούνται από το Ουράνιο Τόξο είναι άνθρωποι που θέλουν να επιτύχουν την απόσχιση από την Ελλάδα, την ένωσή της με την πΓΔΜ και υποστηρίζονται από ανθρώπους μέσα στην πΓΔΜ.»

Όταν η παντελής έλλειψη επιχειρημάτων για να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα οδηγεί στην λάσπη και στην συκοφαντία, η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Η ΕΕΣ- Ουράνιο Τόξο θα καταθέσει μηνυτήρια αναφορά εναντίον του κ. Αυφαντή και των προϊσταμένων του, ώστε να κληθούν-ενώπιον της Δικαιοσύνης πλέον- να αποδείξουν τα όσα εξωφρενικά υποστηρίζουν ανερυθρίαστα κάθε φορά που βρίσκονται στο «εδώλιο» της διεθνούς κοινότητας. Πρέπει επιτέλους να καταλάβουν ότι η μετριοπάθεια και η ανοχή δεν μπορούν να εκλαμβάνονται ως αδυναμία.

Το Γραφείο Τύπου της ΕΕΣ-Ουράνιο Τόξο